جاوید مدرس اول رافض در ‫۸ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۸:۱۹ نوشته:

یعنی بو که خود نشانه و دال بر وجود چیزی باشد و فرد را رهنمایی کند باعث گمراهی شود؟

رضا در get more info ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۴ تیر ۱۳۹۴، ساعت ۰۱:۰۰ نوشته:

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب hyperlinkرونوشت نشانی حاشیه  

محسن نامجو » ترنج » ترنج (دو بیت: گفتم که بوی زلفت ...، گفتم که نوش لعلت ...)

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب backlinkرونوشت نشانی حاشیه  

م ت الف در ‫۴ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۵ آذر ۱۳۹۸، ساعت ۲۱:۰۷ نوشته:

من عاشق اشعار حافظم و این یه واقعیته که غزل های حافظ آرامش میدن ولی چیزی که به عنوان یه مسلمان آزارم میده اینه که حافظ با وجود از بر داشتن قرآن در اشعارش خیلی از می و ساقی حرف زده با اینکه در قرآن شراب به وضوح رد شده و این برای یک مسلمان خوب نیست

تازمانی که به خانه ی منزل مقصود بازنگردیم غم واندوه گریبانمان را رها نخواهدکرد!

دوستان حافظ شاعری عامی نیست و برای عامه سخن نگفته، برداشت یکسویه و اختصاصی هم روشی نا صواب از شعر اوست، و زیبایی شعر حافظ همین چند پهلوسخن گفتن و استعاری آن است، اگر غیر از این بود او قادر بود مقصود خود را در چند واژه عامیان بیان کند. همین سبک باعث ماندگاری حافظ است.

در مصرع اول دلیل گمراهی خود را بوی زلف یار عنوان کرده لذا در جواب فرموده که همانی که گمراهت کرده راه را نیز نشانت خواهد داد نگران نباش .گرصبر کنی زغوره حلواسازد!

از آنجایی که این شاعر بزرگ ایرانی ارتباط عمیقی با قرآن داشته است، در بین ما ایرانیان از جایگاهی خاص برخوردار است.

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب website linkرونوشت نشانی حاشیه  

به نظر حقیر کلمه ی(اوت)که بر سرش اختلافاتی پیش اومده به صورت (پرش ضمیر)هست پرش ضمیر زمانیه که ضمیر متصلی برای یک کلمه به کلمه ی دیگری بچسبه مثلا سعدی میگه:(چون مجمری پر آتشم کز سر دخانم میرود)که در اینجا ضمیر متصل(م)که به دخان چسبیده در اصل برای کلمه ی سر هست و درستش این شکلیه:( چون مجمری پر اتشم کز سرم دخان می رود) یا مثلا حافظ میگه:(ناگهش سیل فنا نقش امل باطل کرد)که درستش این گونه هست:ناگه سیل فنا نقش املش باطل کرد) و ضمیر متصل(ش)در اصل باید یه امل بچسبه در ادبیات نیز اینگونه ابیات را بسیار داریم.